Klik hier voor de pagina over het lectoraat van Martine van der Pluijm, er stond een foutieve link in onze update – excuses!
Hoofdtrainer Liesbeth Timmerije:
“Je hoeft maar een klein beetje te doen voor een geweldig resultaat.”
Geregeld stellen we iemand aan je voor die zich hard maakt voor Thuis in Taal. In deze eerste maak je kennis met Liesbeth Timmerije, al is de kans groot dat je haar al kent. Ze is hoofdtrainer in Nieuwegein, West-Betuwe, Arnhem, bij Spring kinderopvang op verschillende locaties, in Venlo, Helmond en Land van Cuijk. En o ja, bij Tiel is ze ook betrokken. Ze werkt mee aan de professionalisering van de Thuis-in-Taaltrainersgroep en zit in vier stuurgroepen.
Hoe ben je bij Thuis in Taal beland?
Ik ben al tien jaar betrokken bij Actief Ouderschap (de organisatie achter de aanpak Thuis in Taal, red.), dus was het logisch dat ik ook bij Thuis in Taal actief zou worden. Het zaadje werd lang geleden geplant.
Ik was preventief logopedist en wist toen al dat de sleutel voor een goede taalontwikkeling bij de ouders lag. Je kunt niets zonder de ouders! Ik vond het vanzelfsprekend, maar het bleek bijzonder te zijn. In mijn werk toen lukte het onvoldoende om dat besef te laten doordringen. Toen David (Kranenburg, directeur van Actief Ouderschap, red.) me vroeg om in zijn organisatie te komen helpen viel alles op zijn plek. Opeens was wat ik in mijn werk probeerde, de standaard.En in de manier van werken gaat Actief Ouderschap uit van talent en kwaliteit. David heeft vaak tegen mij gezegd: “Ik denk dat jij dat heel goed kan.” Dat gaf zo veel zelfvertrouwen! Daar kreeg ik vleugels van!
Toen Thuis in Taal zo ver ontwikkeld was dat we ermee het land in konden, vroeg David mij me ook daarvoor in te zetten. In maart 2020 maakte ik kennis met Martine (Van der Pluijm, de wetenschapper achter de aanpak, red.) maar ja, meteen daarna kwam de lockdown. Heel lang hadden we alleen online contact, maar toen is het balletje wel gaan rollen.
Wat sprak je aan in de Thuis in Taal?
Het fijne vond ik dat de aanpak op papier stond. Het idee zelf, dat de ouders de sleutel zijn, is op zich niets nieuws. Maar het effect is bewezen! Er is een format waar ik bij kan aansluiten. Er zijn kaders, maar – en dat spreekt me heel erg aan – daarbinnen staat niet alles vast. Per locatie kijken we, samen met de mensen die er werken, wat nodig is. Er is niet een uitgekristalliseerde methode met vaste trucjes in een map die uiteindelijk toch achter in de kast terechtkomt. Nee, we onderzoeken samen met de leerkrachten en de pedagogisch medewerkers wat er in hun specifieke plek kan werken. We proberen dingen en bestuderen het effect. En op basis daarvan gaan we verder of proberen wat anders.
Hoe pak jij het aan?
De eerste stap voor pedagogisch professionals is de ouders te leren kennen. De eerste stap die wij als trainers moeten zetten is min of meer dezelfde. Wat is de situatie bij de speelzalen of scholen? Wat zijn ze gewend? Wat doen ze al? Hoe sluiten we daarbij aan? Want natuurlijk is er al veel. Ouderbetrokkenheid, cultural awareness of cultureel bewustzijn … het zijn termen die nergens onbekend zijn. Het verschil zit ‘m in het doel dat daaraan gekoppeld wordt. Hoe draagt een bepaalde activiteit bij aan de taalontwikkeling?
Hoe gaat dat dan, in de praktijk?
Tja, dat is wel lastig inderdaad in de praktijk: die omslag maken en het doel steeds voor ogen houden. Het gaat om waarnemen, registreren, vragen stellen. De ouders binnenhalen is op zich al vaak een klus. Op sommige plekken zijn pedagogisch professionals zelfs blij dat sinds corona het contact met ouders bij wegbrengen en ophalen minimaal is geworden. Ik kan me daar ook wel wat bij voorstellen, maar onze taak als trainer is samen te ontdekken wat er nodig is om ons doel te bereiken.
Durf te pionieren, wil ik wel eens zeggen. Durf fouten te maken. Durf te veranderen. Want het goede nieuws is dat het werkt. Dat wetenschappelijk bewezen is dat het werkt. Het slechte nieuws is dat een verandering als deze heel veel tijd nodig heeft.
Is dat niet frustrerend?
Nee. Ik ben er zó van overtuigd dat Thuis in Taal werkt, dat ik voor lief neem dat het tijd kost. Bewustwording is het begin. Loslaten van oude gewoonten komt daarna. En eigenlijk hoef je dan nog maar een heel klein beetje te doen voor een geweldig resultaat.